ขออนุโมทนากับทีมงานที่ร่วมมือกันสร้างสรรค์สิ่งดีๆอย่างนี้ขึ้นมาครับ
ขอโทษที่อาจจะเปลืองพื้นที่ในบอร์ดมาอนุโมทนาหน่อยนะครับ แหะๆ
ไหนๆแล้ว ก็จะขอแชร์ประสบการณ์ (แถวบ้านเรียกว่าบ่น) ให้อ่านกันหน่อยแล้วกันครับ
สำหรับผมแล้ว สิ่งที่ทำให้ผมเข้ามาสนใจศึกษาธรรมะ ปฏิบัติธรรมอย่างจริงๆจังๆ มันก็เริ่มมาจากการผิดหวังในความรักนั่นเอง
เป็นเวลากว่า 3 ปีแล้ว ตั้งแต่ที่ผมผิดหวังครั้งนั้น ความรู้สึกครั้งนั้นมันมืดมน ชีวิตไร้จุดยืนจริงๆ คิดอะไร ทำอะไร ก็ไม่วายจะต้องไปคิดถึงหน้าคนที่ตัวเองชอบ คิดอยากจะให้เขาเป็นของเราดังใจ
เป็นบุญของผมอยู่อย่างหนึ่งคือ ก่อนหน้าที่ผมจะผิดหวังนั้น ผมก็พอที่จะได้เรียนรู้เรื่องธรรมะ การเจริญสติ ได้พบอาจารย์ผู้แนะแนวทางมาบ้าง แต่การปฏิบัติและทิฎฐิก็ยังไม่เข้าร่องเข้ารอยเท่าไหร่ เลยพลาดท่าอกหักได้
ได้มาอ่าน "ทางนฤพาน" ของคุณดังตฤณในภายหลังรู้สึกตัวเองเหมือน "มติ" ตอนที่อกหักจาก "แพตรี" ครับ ความรู้สึกว่า ตัวเองก็เป็นผู้รู้ธรรม แต่กลับเสียท่าให้กับความรักได้อยู่ ต้องเสียน้ำตาให้กับมันได้อยู่
มาย้อนกลับดูตอนนี้ ผมต้องถือว่าช่วงนั้นเป็นจุดเปลี่ยนที่ยิ่งใหญ่ของชีวิตผมจริงๆ คือว่า ตอนนั้นผมมองคนที่ผมชอบเป็นคนที่ดีมากๆ งามทั้งกายและใจ โดยเฉพาะน้ำใจของเธอ ผมรู้สึกว่าหาได้ยากจริงๆ หลังจากที่ผมผิดหวังจากเธอไปแล้ว ในห้วงแห่งความผิดหวังผมก็ยังคิดว่าจะมีทางไหนบ้าง ที่ผมจะยังสร้างโอกาสได้ใกล้ชิดเธอได้อยู่ หรือเมื่อเธอผิดหวังจากคนที่เธอชอบได้แล้ว เธอจะหันกลับมามองเห็นผมบ้าง
ในตอนนั้นผมคิดถึงคำของคุณดังตฤณที่ว่า (อาจจะอ้างอิงไม่ถูกต้องซะทีเดียว แต่ในความคิดของผมขณะนั้นเป็นอย่างนี้ครับ) "คนสองคนจะมีความรู้สึกผูกพันกันได้ดีนั้น ปัญญา, ศรัทธา จะต้องเสมอกัน อนึ่ง กรรมที่เราทำไว้ดีแล้ว ย่อมชักนำสิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต" ผมก็คิดว่าถ้าผมปรับเปลี่ยนตัวเองจากการเป็นคนใจด้านชาให้มีเมตตามากขึ้น เข้าทางเดินเส้นเดียวกับเขาแล้ว ซักวันหนึ่งผมกับเขาก็จะต้องมาได้เจอกันอีกบนทางเส้นนั้น นั่นเป็นจุดเริ่มต้นจุดหนึ่งของผมที่คิดเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสพัฒนาตัวเอง โดยมีจุดหมายตอนนั้น ลึกๆคือจะได้เป็นคนใกล้ชิดเขา
(ที่ข้างบนอ้างถึงคุณดังตฤณ เพราะก่อนที่ผมจะอกหัก ก็พอจะได้อ่านผลงานของคุณดังตฤณมาบ้างเหมือนกัน ซึ่งคนที่แนะนำผมก็คือเธอคนนั้นนั่นแหละ
)
หลังจากนั้นผมก็เข้ามาศึกษาธรรมะอย่างจริงๆจังๆ สนใจที่จะปฏิบัติเป็นจริงเป็นจังมากขึ้น เพื่อเป็นวัคซีนป้องกันไม่ให้ใจพลาดท่าเหมือนครั้งก่อนอีก ระหว่างที่ฝึก ใจก็ยังคอยพะวงปรุงแต่งไปหาเขาอยู่อีก เป็นเวลา 1 ปีกว่าถึงจะเข้าใจว่าใจมันปรุงแต่งไปหาเขา ไม่ใช่ว่าลืมไม่ลง แต่ปรุงแต่งบ่อยไปหน่อยเท่านั้นเอง
ในช่วงสามปีที่ผ่านมานี้ผมก็สังเกตเห็นอะไรหลายๆอย่างทั้งในใจของตัวเองและนิสัยของเธอคนนั้น ผมเรียนรู้ว่า
1. จิตใจของคนเราไม่ได้คงที่จริงๆ วันหนึ่งสุข วันหนึ่งทุกข์ ที่คิดจะให้มันเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งตลอดไป มันเป็นไปไม่ได้ มันหลอกตัวเอง มันปรุงแต่ง ครั้งหนึ่งเคยเสียใจมากๆ แต่วันนี้มันไม่มีแล้ว
2. ที่เคยเห็นว่าเธอดีมากๆ ก็หายไป เธอไม่ใช่คนเพอร์เฟ็กต์อย่างที่คิด จากที่ค่อยๆดู ได้สังเกตการกระทำเธอหลายๆอย่าง ยังมีสิ่งที่ไม่ดีอยู่อีกเยอะเหมือนกัน เหนือสิ่งอื่นใด พอลองมาคิดว่าถ้าวันนี้ผมได้เป็นแฟนกับเธอจริงๆ ผมคิดว่านิสัยเราคงจะเข้ากันไม่ได้ในหลายๆอย่าง และคงจะไม่สวยหรูเหมือนที่เคยฝันกลางวันไว้
ทุกวันนี้ผมกับเธอก็ยังเจอกันอยู่และเราเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน เธอมีแฟนแล้ว หลังๆนี้เธอก็ยังโทรมาชวนผมไปวัดที่ผมเป็นลูกศิษย์อยู่ บางทีก็ไปกันสองคน บางทีก็ชวนน้องคนอื่นไปด้วย แต่แฟนเธอยังไม่เคยไปด้วยเลย (แฟนเธอก็น้องชมรมผม ผมก็รู้จักดีอยู่ เธอกับแฟนก็ไปทำบุญวัดอื่นด้วยกันอยู่บ้าง แต่วัดที่ผมเป็นลูกศิษย์ค่อนข้างไกล และต้องตื่นเช้าซักหน่อย ถ้าอยากจะไปถวายภัตตาหาร แฟนเธอขี้เกียจตื่น เลยไม่ไปด้วย
) และบางครั้งเธอก็จะขอคำปรึกษาเกี่ยวกับธรรมะ การทำบุญ หรือครูบาอาจารย์ กับผมอยู่ (รู้สึกว่าผมจะนำหน้าเธอไปซะแล้ว
)
ในส่วนความรู้สึกผมก็ไม่ได้คิดแล้วว่าจะอยากได้เป็นแฟนกับเธออีก ถึงจะยังหวังอยู่ลึกๆว่าซักวันจะเจอคนที่ถูกใจ ที่อยากจีบอีก (หลังจากที่ไม่ได้จีบใครมาสามปี) แต่ใจของผมมันก็สบายๆ ไม่มีก็ดีไม่ต้องมีอะไรผูกมัด ให้มีห่วงให้วุ่นวาย ถ้าจะมีมันก็จะได้ความหวามใจ แต่ทุกครั้งที่คิดจะมี ก็จะเกิดความกลัวจะไม่หลุดจากสังสารวัฎซะแล้ว
ในอนาคตอันใกล้ อีกไม่กี่วัน ไม่น่าจะเกินหนึ่งเดือน ผมก็จะไปบวชแล้วครับ แหะๆ ไม่รู้ตกใจกันรึเปล่า เพิ่งได้เจอกันกระทู้เดียวก็จะไปบวชซะแล้ว ครั้งนี้ผมคิดว่าจะอาศัยร่มกาสาวพัตรเป็นเครื่องช่วยในการปฏิบัติดู อยากจะบวชซักหนึ่งปีน่ะครับ คาดว่าคงจะได้อะไรมากมายจากการบวชครั้งนี้ ถ้ามีโอกาสและไม่ลืม สึกมาแล้วจะเข้ามาคุยด้วยอีกครับ
สุดท้ายนี้ผมก็ขออนุโมทนาบุญกับทีมงานทุกท่านอีกครั้ง หวังว่าความตั้งใจของทีมงานครั้งนี้ จะได้สร้างประโยชน์กับญาติธรรมทุกท่านเป็นวงกว้าง สมความปรารถนา ขอความเจริญทั้งหลายจงมีแก่ทีมงานผู้มีใจจริงทุกท่านครับ_/\_
