ขอบคุณค่ะ พี่ mayrin

ที่ชี้แนะแนวทางสว่างให้ค่ะ สิ่งที่เราเสียใจที่สุดคือเวลาที่เสียไป
ความจงรักภักดีที่มีให้ การเสียสละทุกๆอย่าง
การมองเค้าในแง่ดีมาตลอด ซึ่งเข้าภาษิตเลยค่ะ ความรักทำให้คนตาบอด
เข้าใจเลยค่ะ ว่ามันเป็นกรรมที่ยังดึงดูดให้เฝ้าติดตามและคิดถึงเค้าอยู่ตลอดเวลา บางทีวันหนึ่งหลงไปทั้งวัน
ดูตามจิตไม่ทันเลยค่ะ ใจปรุงตลอดเวลา แต่มีคำหนึ่งที่หลวงพ่อเคยพูดไว้ในซีดีว่า ความสุข หรือ ทุกข์อยู่กับเราไม่นาน
มันก็จะหายไปเองมันไม่เที่ยง ไม่มีเราไม่มีเขา ก็พยายามคิดค่ะว่า ทุกๆคนในโลกนี้ล้วนเกิดมาทุกข์ทั้งนั้น ที่จะสุขตลอดไม่มี
ที่จะทุกข์ตลอดไม่มี จะพยายามปฏิบัติตามแนวทางหลวงพ่อให้ได้มากที่สุดในชีวิตนี้เลยค่ะ
โชคดีที่ใจเริ่มสว่างบ้างแล้วค่ะ
ขอบคุณนะคะ