ถ้าทราบตอนจบว่า ต้องเป็นฝ่ายร้องไห้ง้อเขาทุกครั้งไป
ซึ่งเป็นความปวดร้าวใจ และทำให้ตัวเองรู้สึกอ่อนแอ ด้อยลง
ก็พยายามหลีกเลี่ยงเหตุอันนำไปสู่ผลนั้นค่ะ
บางครั้งผู้ชายก็ไม่ชอบการตอบคำถามที่ซักไซ้เค้นเอาเรื่อง
หรือดูเหมือนคนถามจะหวาดระแวงจะไม่ไว้ใจเขา
แสดงออกถึงความหึงหวงจนทำให้รู้สึกอึดอัด
หรือถ้าเขาคิดว่า ตอบแล้วเป็นที่กระเทือนใจ เกิดผลลบ เขาก็จะเงียบ
ซึ่งเมื่อเขาเงียบ เราก็คงหยุดค่ะ เพราะมันอาจเป็นสัญญาณอันตราย
นำไปสู่ความบาดหมางที่เพิ่มพูน รอให้มีโอกาสที่อยู่ในภาวะสบายๆ ด้วยกันทั้งคู่
แล้วค่อยๆ เลียบเคียงถามแบบคุยเรื่อยๆ ในเรื่องที่สงสัย โดยไม่แสดงออกว่าต้องรู้ให้ได้
ก็จะได้คำตอบอย่างง่าย โดยที่ไม่ต้องคาดคั้น
บางทีเรื่องบางเรื่องก็ไม่ได้มีอะไรมากมายอย่างที่เราวิตก
เพียงแต่เราปล่อยวางไม่จับเอาประเด็นเล็กๆ น้อยเรื่องหยุมหยิม มาวนคิดน้อยอกน้อยใจ
ถ้ามีเวลาว่างก็ออกกำลังกาย เริ่มจากเล็กๆ น้อยๆ เช่นวิ่งเหยาะอยู่กับที่
หรือ ถ้ามีโอกาส ก็ออกไปวิ่งในสวนสาธารณะ ดูต้นไม้ ดูนก ดูสายน้ำ สูดอากาศบริสุทธิ์ยามเช้า
จิตเราก็จะผ่อนคลาย รู้สึกว่าในโลกน่าอยู่ขึ้น ขณะที่เราใช้เวลาตั้งมากมายคิดหมกมุ่นในเรื่องไม่เป็นเรื่อง
แต่ได้เห็นคนอื่นในสวนสาธารณะ คนเฒ่าคนแก่ ที่เวลาในชีวิตเหลือน้อยกว่าเรามากนั้น ทำกิจกรรมต่างๆ
เช่น เล่นโยคะ รำมวยจีน ทำสิ่งที่บังเกิดประโยชน์แก่ตน
เราก็จะเกิดแรงบันดาลใจ อยากทำสิ่งใหม่ๆ อยากจัดสรรเวลาให้ตัวเองไม่ว่างเปล่า
เอาใจออกห่างจากสิ่งรักที่ยึดกำไว้ หัดจิตให้รู้สึกการเสียสละ เริ่มจากเล็กๆ น้อยๆ
เช่น ให้อาหารปลา หยอดกระปุก หยอดเงินใส่ตู้บริจาคการกุศล
เลี้ยงขนมเด็กๆ ในสถานรับเลี้ยงเด็ก ช่วยพาคุณย่า คุณยาย ที่ต้องการความช่วยเหลือข้ามถนน ฯลฯ
น้ำใจไมตรีที่เผื่อแผ่ให้ผู้ที่อ่อนแอกว่าเหล่านี้จะทำให้คุณรู้สึกว่าตัวเองมีค่ามากขึ้น
และตัวเองก็สามารถเป็นที่พึ่ง ทำประโยชน์ให้แก่คนอื่นได้ค่ะ
สร้างวินัยให้ตัวเอง ลองกำหนดตารางเวลาดูว่า วันนี้ต้องทำอะไรบ้าง
เช่น ตื่นเช้า 6.00 น. วิ่งออกกำลังกาย 7.00 รดน้ำต้นไม้ ฯลฯ
แล้วก็พยายามทำให้ได้ตามนั้น แรกๆ ซึ่งก็จะรู้สึกฝืดฝืนในครั้งแรก
ถ้าพยายามก็จะเริ่มเป็นนิสัย และพัฒนาขึ้นไปตามลำดับ
หางานให้จิตทำบ้าง อย่าปล่อยให้ฟุ้งซ่าน
อ่านหนังสือที่ส่งเสริมปัญญาของเราทั้งทางโลกและทางธรรม
ถ้ายังนั่งสมาธิไม่ได้ ก็เริ่มจากสังเกตลมหายใจเข้า ออก ให้ระลึกรู้ว่าตัวเองกำลังหายใจเข้าหรือออกอยู่
ให้รู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ ไม่ว่าจะเดิน ยืน นั่ง นอน ก็ให้รู้สึกตัวอยู่ สติของเราก็จะพัฒนาขึ้นไปตามลำดับค่ะ
นำคำสอนของครูอาจารย์และท่านผู้รู้มาให้ลองพิจารณาค่ะ
ลมหายใจที่ปลายจมูก หลักสมาธิวิปัสสนา - พระอาจารย์เปลี่ยน ปัญญาปทีโป
http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/005976.htmมาภาวนากันเถิด - อมรา มลิลา
http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/007035.htmอุปาทาน
http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/007390.htm
