๕๔๓ เหนื่อยใจเรื่องคุณแม่ค่ะ

คุณแม่ไม่ปลื้มกับว่าที่น้องสะใภ้เนื่องจากความไม่เหมาะสมด้านอายุ แต่ท่านก็พยายามทำใจยอมรับค่ะ แต่คิดว่าในใจลึกๆ ท่านก็ยังไม่เห็นด้วยค่ะ ดังนั้นผลก็ออกมาประมาณเดี๋ยวรับได้เดี๋ยวไม่ชอบ

เป็นเวลา 2 ปีแล้วค่ะที่ต้องฟังคุณแม่พูดเรื่องของน้องชาย คุณแม่ไม่พูดว่าในสิ่งที่ไม่เห็นด้วยกับน้องชาย แต่จะมาระบายซ้ำๆ ในเรื่องเดิมๆ จนกว่าจะมีเรื่องใหม่กับเราแทน

ส่วนตัวเลิกออกความเห็นเกี่ยวกับน้องชายแล้วค่ะเพราะคิดว่าแต่ละคนย่อมมีชีวิตของตัวเอง พอคุณแม่พูดถึงเรื่องน้องชายก็จะเลี่ยงไม่ออกความเห็น ก็กลับกลายเป็นว่าเราปรึกษาไม่ได้ ถ้าออกความเห็นในด้านตรงกันข้ามก็จะกลายเป็นว่าเราตำหนิน้อง ถ้าเห็นด้วยก็จะกลายเป็นว่าเราเออ ออไปอย่างนั้นเอง

และด้วยเรื่องดังกล่าวทำให้มีผลกระทะกับเรื่องอื่นๆ ในชีวิตประจำวันจิปาถะ ตอนนี้มีความรู้สึกว่าได้รับแต่พลังงานด้านลบจากคุณแม่ คล้ายๆ เหมือนโดนวีนค่ะ พยายามอดทนค่ะ แต่บางครั้งก็หลุดเถียงกลับไปซึ่งุถ้าบางครั้งสถานการณ์แย่ๆ ก็ทำให้คุณแม่ร้องไห้

เหนื่อยใจและท้อค่ะเพราะมีความรู้สึกว่าเราไม่ได้ต้นเหตุของปัญหาแต่ต้องมารับฟังในเรื่องต่างๆ ที่เป็นแง่ลบไม่รู้อีกนานแค่ไหน ส่วนผลข้างเคียงที่เกิดขึ้นระหว่างน้องชายกับเรา คือเบื่อหน้าน้องชายมากค่ะ เหมือนได้ยินแต่ปัญหาของน้องชายตลอดเวลา

รบกวนขอคำแนะนำในการแก้ปัญหาเพื่อไม่ให้เป็นผลไม่ดีต่อคุณแม่, น้องชาย และตนเองค่ะ

ขอบคุณค่ะ